intihar

sevdiğim birinin intihar etmiş olduğuna neden inanmak istemiorum tam bilmiyorum. adam gittikten sonra ölme şeklinin ne önemi var orası ayrı konu ama lütfen intihar etmemiş olsun diorum sürekli. başka senaryolar uyduruyorum kafamdan belki şöyle olmuştur da intihar etti sanmışlardır türünden, sanki intihar utanılacak bi ölüm şekliymiş gibi bi yaklaşım..

intiharın daha yaralayıcı olması heralde işin ucunun biraz da yakınlarına dokunuyor olmasından

"engelleyebilirdim, engelleyemedim!"

"neden şunu yapmadım"

"keşke bunu yapsaydım"

böyle bi tokada ihtiyacım varmış demek ki ihmal ettiğim insanların farkına varmam için diyorum devam etmeye çalışıyorum ama daha çok taze, zorlanıorum. dalıp gitmelerim bu yüzden bu aralar.

belki de çevresinden birileri intihar edince insan kendi çözüm listesine bu seçeneği eklemekten korkuyor bilemiorum. bu da aklıma gelen ikinci ihtimal.