26 Mayıs 2010 Çarşamba

herkesin tuttuğu

Küçükken çişini tutmayı ögreniyorsun, büyüyünce duygularını.
Biliyorsun ki ne kadar tutarsan tut çıkmak için bi yol bulacak. Yine de kontrol etmeye çalışıyorsun mümkün olduğunca. Doğru yeri, doğru zamanı bekliyorsun. Bir süre sonra başka hiç birşey düşünemez hale geliyorsun. Çok tutarsan acı çekmeye başlıyorsun, abartırsan o kadar çok acıyor ki acıdan başka hiç bir şey hissedemez hale geliyorsun. Bazen gitti diye seviniyorsun ama kısa sürüyor çünkü hemen geri geliyor. Çok uzun süreler tutmaya alışırsan hastalıklar başlıyor. Ufak ufak kaçırmaya başlıyorsun.

Susamışım, su içiyorum.
Ne kadar tutabilirim bilmiyorum.